Buta
Bazar günü idi. Yatağımdan qalxıb pəncərənin qarşısında dayandım. Böyük pəncərədən düşən günəş, şüalarını üzümə vurduqca, elə bil mənə oyan deyirdi. Bir neçə dəqiqə günəşin möhtəşəmliyindən həzz ala-ala, gecə oxuduğum kitabdakı fikirlər beynimi məşğul edirdi: “Onlar şüurlu olmayana qədər üsyan etməyəcəklər. Üsyan etməsələr isə heç vaxt şüurlu olmayacaqlar.”
 Davamını oxu